همه چیز درباره سنگ فیروزه

فیروزه از خانواده‌ی سنگ‌های آذرین محسوب می‌شود و در نواحی آتشفشانی یافت می‌گردد. اگر بخواهیم به چگونگی تشکیل فیروزه بپردازیم؛ سنگ فیروزه در مناطقی که میزان مس موجود در آن نواحی بالا باشد؛ در نتیجه‌ی تاثیر محلول‌های سطحی مس‌‌ دار، روی سنگ‌های غنی از Al2O3 و غنی از عنصر فسفر به وجود می‌آید. در مواردی هم دیده شده که در نتیجه‌ی اثرگذاری محلول‌های سطحیِ مس دار، روی فسیل‌های استخوانی جانوران، سنگ فیروزه تشکیل شده است. 
رگه‌های فیروزه در سطوحی با عمقی کمتر از 20 متر به وجود می‌آید. سنگ فیروزه در مناطق خشک، بایر و غالبا در رسوب‌های مس یافت می‌گردد.
به بیان دیگر کانی‌های غنی از فسفر و Al2O3 به حالتِ آپاتیت درون سنگ‌های آذرین وجود دارند که در اثر فرآیند دگرگونی گرمایی، با فشار از لابه‌لای منافذ و شکست‌ها خارج شده و از عمق زمین بیرون می‌آیند و پس از رسیدن به سطح زمین با محلول‌های سطحی مس‌دار ترکیب گشته و به تدریج و بعد از مراحل لازم، سنگ فیروزه ایجاد می‌گردد.
در هنگام شکل‌گیری و به وجود آمدن سنگ فیروزه، در پی ورود کانی‌ها به درون ساختار مولکولی آن، گوناگونی رنگی این سنگ حاصل می‌شود؛ با این وصف که عناصری از جمله آهن، منگنز، منیزیم، روی، کلسیم و سیلیکون با پیوستن به ساختار مولکولی فیروزه، روی درجه سختی و رنگ آن تاثیر گذاشته و رنگ سنگ فیروزه از آبی تیره تا سبز تیره و سایر طیف‌های این دو رنگ تغییر می‌کند. هر قدر میزان مس موجود در ترکیب تشکیل‌دهنده‌ی این سنگ بیشتر باشد؛ رنگ فیروزه آبی‌تر و هر اندازه میزان آهن در آن بیشتر باشد؛ سنگ فیروزه سبزتر خواهد بود.